Hem bu kadar kalabalıklar içinde olmak hem de kendini bu denli kimsesiz hissetmek.umarım birden fazla kimsesiz sohbet numarası kullanıcısı maksadıyla aynı şeyi anlatım ediyor.Yüzyılımızın ve kentleşmenin neticeleri bunlar olsa gerek.Aslında sözüm daha fazla yalnızlığının pek farkında olmayanlara, yalnızlığı ile yüzleşemeyenlere, bu hayatta gerçekte yapayalnız olduklarını kabul edememiş olanlara.Sözüm kendilerini tek kafasına kalmış bulmaktan korkan ve bu horror ile kendilerini asla bulamayanlara.hayatın anlamsızlığını kabul ettiğimiz an, yaşamımıza mana katabilmek maksadıyla çabalamaya başlıyoruz.Bu anlamsızlığı kabullendiğimizde gerçekte bu yaşamına fazla keyfi anlamlar yüklediğimizin farkına varıyoruz sevgili sohbet numarası kullanıcıları.Kendimizi ve yaşamımızı sorgulamaya başlıyoruz.Nereden gelip, nereye gittiğimizi? Nasıl hedefler peşinde olduğumuzu? Şimdiye kadar yaşadıklarımızın neler olduğunu? yaşamda nerede ve nasıl bir duruşumuzun olduğunu? En muhimi de memnun olup olmadığımızı sorguluyoruz.şayet ki bütün bu sorulara verecek hoş cevaplarınız aksi halde biraz düşünme molası vermekte yarar olacaktır.Bu yaşadığımız tek ve biricik yaşamda gerçekte kimsesiz olduğunu kabullenen insanların derin bunalımlar yaşayacağını ve bunun kaldırılması kuvvet bir yük olduğunu düşünüyorsanız yanılıyorsunuz.full aksine kimsesizliğini kabullenmiş insanlar, kendileriyle münasebet halindedirler, daha bütündürler, algıları daha aleni ve duyarlılıkları daha fazladır.Yalnızlıkları ile yüzleşen insanlar, başka insanların da kendileri gibi kimsesiz olduğunun farkındadır.başka insanlarla daha erişkin ve aşk dolu ilişkiler kurmanın yollarını ararlar.Unutmayın ki görünmez ya da ne olduğunu bilmediğimiz bir bağ, aynı tecrübesi ya da çeşit kaderleri yaşayan insanları birbirine yaklaştırır ve bağlar.Yalnızlığınızla yüzleşmekten ve kimsesiz olmaktan korkmayın.şayet ki korkuyorsanız da korkularınızın üzerine gitmeyi deneyin.İnsan olarak varlığımızdan ve yaşamımızdan bizler sorumluyuz sevgili sohbet numarası kullanıcıları.Bu yaşamlar bize verilirken aynı anda yaşamlarımızın mesuliyeti da sırtımıza yüklenmiştir.Ve kendimize sormamız gereken ‘’bu yaşamdan ya da kendimizden ne var ettiğimizdir’’ ? Nasıl bir insan var ettiniz ? Bu soruyu soran da aslında kendi yargılarımızdır.kimi anlarda kendimizi acımasızca eleştirir ve bunca seneyi boşa harcadığımızı düşünürüz.fakat bugün ve gelecek maksadıyla de ne yapacağımızı bilemeyiz.
